Ontwikkelingen DBL (Dutch basketball league)

Paul Vervaeck (coach van B.S. Leiden) zei na de wedstrijd Donar vs Leiden dat het Nederlandse basketball bezig is aan een opgaande lijn. Zijn argumenten:

1. Donar doet het leuk in Europees verband 
2. De ploegen die de afgelopen jaren het zwakst waren in de DBL doen nu leuk mee 

Ik ben het niet met de hem eens. En wel hierom:

1. Donar won in de Europe cup tot nu toe 1 wedstrijd (en verloor er 1). Vorig seizoen won de ploeg 2 wedstrijden (Körmend thuis, Mons Hainaut thuis). Ook toen moesten er 6 wedstrijden worden gespeeld. Van een verbetering is mijns inziens pas sprake als de volgende ronde wordt bereikt. Één poulewedstrijd meer winnen zie ik niet als een verbetering. 
2. Dat ploegen als Weert, Aris, Amsterdam en Rotterdam nu meer concurrentie vormen is niet omdat zij beter geworden zijn maar omdat Den Bosch op dit moment heel zwak is (met een nieuwe sponsor en nog wat buitenlandse versterkingen zal dat wel veranderen), omdat Leiden minder goed is (o.a. door het vertrek van Worthy de Jong) en omdat Landstede (Zwolle) nog geen team is (heel veel nieuwe spelers). 
3. Het nationale team nam deel aan het EK 2015 maar mist het EK 2017. Het succes van het mannenteam is geen resultaat van een sterke DBL. We zijn erg afhankelijk van spelers die in andere competities (Griekenland, Frankrijk, etc.) spelen. Die spelers zijn daar ook niet allemaal gekomen dankzij de DBL. 

Áls wij het Nederlandse basketball willen verbeteren, en er wordt zo vaak geroepen dat men dat wil, dan moeten wij af van die prietpraat dat er meer clubs in de eredivisie moeten gaan spelen. Er is geen markt (beschikbare sponsoren) voor nieuwe basketballclubs. De markt is groot genoeg voor 4 ploegen, maar niet voor meer dan 4 ploegen.

Die markt bepaald toch hoe succesvol je kunt zijn. Visie & beleid is zeker belangrijk maar je zult, om succes te kunnen boeken, toch goede spelers en een goede coach moeten kunnen contracteren. Ik hoop dat mijn favorieten (Donar) er eens in slagen om spelers voor langere tijd aan zich te binden (en wel door hen meerjarige contracten te laten afsluiten zodat je niet iedere zomer die onzekerheid hebt). Neem maar een clausule op dat wanneer er een goede buitenlandse club zich meldt een speler in de zomer transfervrij mag vertrekken. Misschien dat een speler dan wel bereid is om een contract voor 2 of 3 seizoenen te tekenen.

Ik herhaal mij zelf nog maar eens. Dit zou de indeling van competities moeten zijn:

1. eredivisie (DBL): 4 ploegen 
2. promotie divisie: 8 ploegen (4 ploegen degraderen vanuit de DBL en de top 4 (final four) van de huidige promotie divisie) 
3. eerste divisie: 8 ploegen (rest huidige promotie divisie) 
4. tweede divisie A (huidige eerste divisie A) 
5. tweede divisie B (huidige eerste divisie B) 
6. derde divisie A (huidige tweede divisie A) 
7. derde divisie B (huidige tweede divisie B) 
8. derde divisie C (huidige tweede divisie C) 
9. derde divisie D (huidige tweede divisie D) 

Om in de DBL te mogen spelen moet aan de volgende voorwaarden worden voldaan:

1. kampioen van de promotie divisie 
2. begroting goedgekeurd door accountant 
3. budget van minimaal € 1 000 000 
4. alleen de lijnen van een basketballveld op de vloer 
5. de hal moet veilig zijn (in mijn ogen vallen Leiden en Den Bosch om die reden af)

Voldoet een club niet aan 1 (of meer) van bovenstaande eisen dan mag men niet (meer) meedoen in de DBL. En pas weer terugkeren als men wél aan al deze eisen voldoet.

Gaan wij niet op deze manier te werk dan blijft het qua imago amateursport en zal de interesse nog verder afnemen. De realiteit is: het Nederlandse basketball zit in een neerwaartse spiraal.