Leidse basketballvolgers noemen MartiniPlaza terecht een theater. En in een adem bestempelen zij de Groninger aanhang als theaterpubliek (dat de titel basketballfans niet mag dragen). In sommige gevallen was er vanavond sprake van toneelspel. Het was een tragische musical waarbij de fluitisten de boventoon voerden maar dan wél een valse noot bliezen.
Er waren leuke acties: dunks, blocks, mooie combinaties ... het niveau was alleen niet hoog én ook niet constant. Dat zal in de loop van het seizoen, als de ploeg een ingespeeld team is geworden, beter worden. Het niveau zal, met alle respect voor de reserves, verbeteren vanaf het moment dat iedereen 100% fit én in conditie is.
Kwartstanden:
- 23 - 15
- 47 - 28 (24 - 13)
- 62 - 41 (15 - 13)
- 73 - 56 (11 - 15)
Nou schat ik niet in dat Aris veel beter kan presteren dan zij nu doen tegen Donar. Ik weet dat de ploeg nog geen ingespeeld team is maar veel individuele kwaliteit bespeur ik niet bij de spelers van de Friesche ploeg.
De teksten in het programmaboekje zijn overigens heel terecht: wij, Donar, moeten iedere wedstrijd zeer serieus nemen. Mogen geen moment verslappen, en onszelf rijk rekenen als herbstmeister én landskampioen 2016/2017 is absoluut not done.
Prima dat tegenstanders zichzelf als veel minder zien als ons maar wij mogen niet naast onze schoenen lopen. Zelfvertrouwen is oké, arrogantie is een doodzonde.
De volgende competitiewedstrijd is op zaterdag 29 oktober. In Groningen ontvangen wij dan B.S. Leiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten