Volgens een bericht met radio Langs de Lijn MOET de nieuwe bondscoach open staan voor kritiek van Meindert van Veen. Hoeveel kandidaten de NBB heeft weet ik niet, en welke coaches aan die voorwaarde (of ze nu kandidaat zijn of niet) voldoen weet ik ook niet.
Of Van Veen de coach van de coach wordt weet hij nog niet. Hij vraagt zich af, hoewel hij zich nog niet verdiept heeft in de beoogde (vanuit de bond) functie, welk mandaat hij heeft. Wat als Meindert het niet ziet zitten in de nieuwe coach?
Hoe betrokken dient Meindert van Veen te blijven bij de ploeg? In hoeverre zorgt een eventuele aanwezigheid van Van Veen voor een zwakke positie van de nieuwe coach?
Ik heb niet het idee dat het bondsbestuur daar al goed over heeft nagedacht. Lijkt me dat je dát eerst moet doen voor je de beslissing neemt om niet door te gaan met een coach. En dan bedoel ik in diens 'huidige' functie.
Over de toon van de muziek, de verpakking van de boodschap, had men blijkbaar ook beter na moeten denken. Want het bericht is nu door Meindert van V. én door de speelsters niet goed ontvangen (eufemisme). Naomi Halman stelt zich niet langer beschikbaar, Tanya Bröring overweegt serieus om te stoppen met haar carrière als international. Zo zijn er vermoedelijk nog meer speelsters die nu heel nadrukkelijk het gevoel hebben "zonder Meindert als coach speel ik geen interland".
Wanneer het anders zou zijn gecommuniceerd was dat gevoel waarschijnlijk veel minder heftig zijn geweest. Dan hadden velen het gevoel gehad "ik zal hem missen want ik heb veel aan hem te danken, maar ik zie veel uitdaging in het nieuwe avontuur". Zoals het zou moeten zijn. Een weerbarstige groep, die wellicht gaat muiten als er een nieuwe coach is, moet je niet hebben!
Dit vraagt in ieder geval om een all-star game met (oud-)internationals. Want afscheid nemen met stille trom (na een bericht in de media dat ontplofte als een fragmentatiebom) dat past niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten