Aanbevolen post

Donar 2018/2019

Dit bericht zal worden ge-update als er veranderingen zijn. Hoe zal de ploeg er in het nieuwe seizoen uitzien? Ik plaats hieronder een ove...

zaterdag 6 september 2014

Nederlaag met perspectief

Mij wordt regelmatig verweten een negatieveling te zijn. Dat is niet onbegrijpelijk, dat besef ik me terdege. Want ik ben kritisch (bij tijd en wijle zeer kritisch) en ik ben ook geen ras-optimist maar ... als iets positief te benaderen valt laat ik dat niet na! En dus ...

DONAR verloor vanavond, in Assen, een oefenwedstrijd tegen het Belgische Leuven Bears. Maar, het spel van enkele spelers bewees dat (voorzichtig) vertrouwen gerechtvaardigd is (en mijn gelijk). Het toonde ook aan dat sommige jonge, onervaren Nederlanders (uit eigen opleiding!) minuten moeten meedoen. Ongeacht of de spelers uit de USA mee mogen/kunnen doen. En of er op zo'n positie überhaupt een USA-speler in de selectie zit. Maarten Bouwknecht en Bas Veenstra behoren gemiddeld zo'n 10 minuten te spelen!

In de beginfase speelden we slordig. Het principe KISS werd niet gehanteerd. Frivole blinde passes (met name van Sean Cunningham) resulteerden in turnovers. Vanaf het moment dat dit werd verbeterd liep het anders. De opbouw van het spel was efficiënter, de spelers in de 'bucket' werden bereikt (maar ook de 'kick-out' naar schutters op de driepuntslijn slaagde) en zo konden ook wij punten maken. Er was sprake van 'teamplay'. (Op de tribune was daar ook sprake van. We zijn er op de wereld om elkaar te helpen niet waar?)

Tot 43 - 43 bleef de ploeg bij maar toen mochten de Beertjes een 0 - 10 run plaatsen. We waren veel te lief voor onze gasten! Ze kregen open kansen, wisten veel te simpel tot scoren te komen. Dat mag niet gebeuren.

Aanvallend misten we (over de gehele wedstrijd (dus van begin tot einde)) te veel opgelegde kansen. Ook dat mag niet gebeuren! Het percentage vrije worpen was veel te laag. Dat moet echt beter.

De speler van Leuven Bears met shirtnummer 11 bewees het nut van een grote, sterke 3. Hij vormde veelvuldig een mis-match. En dan wel op pijnlijke wijze. Hij moest (afwisselend!) worden verdedigd door Craig en Ross. Wat zorgde voor grote problemen in de rotatie. Problemen die onoverkomelijk bleken. Mark Ridderhof en Bas Veenstra waren niet in staat om hem te stoppen.

Of een guard een 1 of een 2 is, is niet zo belangrijk. Je hoeft namelijk niet in de samenstelling 1, 2, 3, 4 en 5 te spelen. Je kunt in een bezetting 1, 1, 3, 4, 5 spelen! Op dit moment is de ploeg op haar sterkst als Sean Cunningham, Maarten Bouwknecht, Bas Veenstra, Ross Bekkering en Thomas Koenis spelen. Dit maakt duidelijk dat we met een rotatie van 9 kunnen draaien. Het probleem (in mijn ogen) is echter wel dat van de 4 invallers er slechts 1 een 'big man' is. Weinig, te weinig zelfs, balans in mijn ogen.

Te veel guards. Zeker als je je bedenkt dat van de drie spelers die het 'roster' vullen er ook nog eens 2 guards zijn. Mijns inziens zit er echt wel een nadeel aan opvulling. Ja, het behalen van de play-offs is belangrijk. Als nummer 1 de play-offs ingaan is geen garantie maar een luxe uitgangspositie. Maar ... de groepsdynamica wisselt als je opvulling weghaalt en vervangt door spelers die belangrijk moeten zijn in de rotatie. Mijns inziens kan het erg nadelig zijn om laat in het seizoen spelers in te passen als je het idee hebt dat zij je kampioen moeten maken. En ... waarom zou je die spelers pas halen vlak voor de tweede helft van het seizoen begint (dus na de Kerst)? Waarom niet kiezen voor een andere balans én meer vertrouwen op potentie van jonge Nederlanders uit eigen regio?!

Een geblesseerde speler en een speler die niet speelgerechtigd is. Spelers die, zo schat ik in, fors drukken op je begroting. Wat een goede tot zeer goede Nederlander kost durf ik niet te zeggen maar ... waarom kiezen we niet voor een USA op de 3? In plaats van USA-spelers op de 1 en 2.

Los van de prestaties en het spel van DONAR waren er ook zaken die geen gunstig perspectief bieden. Helaas! Zucht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten