Het was wat ik eigenlijk wel van een wedstrijd in de finale van de play-offs had kunnen verwachten: zwak spel en nog slechtere arbitrage. Donar Groningen won de wedstrijd, en daar is eigenlijk alles wel mee gezegd. Op de uitslag, maar dat is slechts voor de geschiedenisboekjes, na.
https://www.youtube.com/watch?v=T2o_FXHxYJY&feature=kp
Zingen? Dat deden de (voornamelijk Groningse) fans.
Vechten? Dat deden de spelers van beide ploegen.
Huilen? Dat deden de Bosche spelers en fans.
Bidden? Dat deden de Bosche spelers, fans én coaches. Vooral Sam Jones. Maar uiteindelijk zullen religieuze Groningers zeggen "Thank you Jesus, praise the Lord!":)
Lachen? Dat deden de scheidsrechters. Ze hadden het wéér voor elkaar gekregen.
Werken? Dat deden de spelers en coaches van beide ploegen.
Bewonderen? Dat deden de fans van Donar (zij bewonderden beide ploegen, maar vooral Donar).
Het was een wedstrijd met lage ploegen met lage schotpercentages, ploegen die slecht stonden te verdedigen, ploegen die domme P's maakten en ploegen die te veel balverlies hadden. En als klap op de vuurpijl was de arbitrage typisch Nederlands!
Oh ja, ik zou het bijna vergeten. De eindstand was: 59 - 52.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten