Groene Uilen vrouwen 1 vs Almonte vrouwen 1 [beker]

Het vrouwen 1 team van de Groene Uilen heeft vanmiddag, in haar thuishal (Willem-Alexander sportcentrum), gewonnen van Almonte uit Eindhoven. De eindstand was 55 - 45.

Een verslag volgt zo dadelijk.

Kwartstanden:
1. 18 - 9
2. 31 - 21 (13 - 12)
3. 40 - 40 (9 - 19)
4. 55 - 45 (15 - 5)

De thuisploeg begon goed aan de wedstrijd: passing, in - out game, defence (hoewel de rotatie beter moet als je het mij vraagt) en ... de (afstands)schoten vielen goed. Minder prettig waren de 2 persoonlijke fouten voor Inge Beenen.

De gasten uit Eindhoven, onder leiding van coach Marie-José Allers, zagen zich al snel genoodzaakt een time-out te nemen (amper 3 minuten gespeeld?) bij een stand van 12 - 4.

Uilen ging eerst nog even vrolijk door met het goede spel, o.a. een goede pick & roll van #15 Hanne Nijtmans, die scoorde uit een pass van #4 Michelle Ponty. Maar vervolgens kwamen de bezoeksters puntje voor puntje dichterbij. De passing werd slordiger, het schotpercentage zakte en inside had Uilen het moeilijk tegen de aanval van Almonte.

Een fors verschil in lengte (de langste Uil is zo'n 185cm?), viel uit in het voordeel van Almonte. Met name hun #12 (Ester van Egmond?) stak er met kop en schouders bovenuit. Het leverde diverse aanvallende rebounds (en vervolgens scores) op.

Omdat de Groningse studentes meer nadeel hadden van de beslissingen van de drie scheidsrechters werd het verschil steeds een beetje kleiner. Hoewel de marge bij rust uiteindelijk zelfs 1 punt meer was dan na het eerste kwart. Maar, Almonte had de geest gekregen. Dit bleek wel in het derde kwart.

Groene Uilen kreeg het steeds moeilijker in de aanval. Almonte zette een press neer (soms fullcourt) waar de thuisploeg geen antwoord op leek te weten. Er werden (mijns inziens) te veel domme keuzes gemaakt. Het principe KISS (Keep It Stupid Simple c.q. Keep It Simple, Stupid) was men vergeten?

Bij 34 - 33 nam Uilen-coach Joyce Siderius - Bolman een time-out maar dit wierp in dit kwart geen vruchten meer af. De voorsprong verdween in zijn geheel.

In het laatste kwart ging het in aanvallend opzicht weer lopen bij de Uilen. Terwijl Almonte nauwelijks meer tot een schot kwam, en de paar schoten die men nam gingen mis. Behalve de vrije worpen. Die leverden af en toe nog een punt op. Het waren overigens de Groene Uilen die in de slotfase vaker voordeel hadden van de arbitrale beslissingen. Maar de impact hiervan was, door de momenten waarop de overtredingen en fouten werden gemaakt, veel kleiner dan in de voorgaande kwarten het geval was (in het voordeel van Almonte).

Erg goed was het spel niet maar het leverde wel winst op. Uiteindelijk gaat het daar om. Toch hoop ik dat het spelniveau beter wordt want anders gaat het erg lastig worden om 1e of 2e te worden in de poule. Of tot de twee beste nummers 3 te behoren. De basis is overigens wel in orde: TEAMgeest, overwegend goede passing, fanatieke defence (met traps in de buurt van de middellijn), vaak een goede schotselectie.

Hier vind je een prachtige fotoserie! http://www.oypo.nl/pixxer.asp?id=EFE226E4ACD019FC  gemaakt door Gino Wiemann (ook fotograaf bij GasTerra Flames (Donar)).